ACTIONADDICTION ZET ZICH IN OM U OP DE BEST MOGELIJKE MANIER TE ADVISEREN

Actionaddiction zet zich in om u op de best mogelijke manier te adviseren. Het klinische werk wordt uitgevoerd in nauwe samenwerking met twee gediplomeerde en gecertificeerde professionals:



Samen hebben zij 45 jaar ervaring als auteur, spreker, docent en psychotherapeut (indiv. en familie) in Frankrijk en Groot Brittannië.

Ja, het is mogelijk om uit de afgrond van de verslavingen te klimmen!

Het herstel is binnen het bereik van eenieder die het wenst, en de littekens van de ziekte zijn te overwinnen, met een persoonlijke en geheel vertrouwelijke begeleiding die zich al vaak heeft bewezen in vele landen en die leidt tot een diepgaande transformatie in het leven van individuen en in hun verhoudingen met hun omgeving.

• + Actionaddiction verzorgt de persoon en tegelijkertijd zijn ziekte.
• + Actionaddiction behandelt de persoon met waardigheid en respect.
• + Actionaddiction begeleid iedere patiënt/cliënt tijdens zijn zorgtraject en in zijn proces van behoud van herstel op de lange termijn, wat uitloopt in een markante verbetering van de kwaliteit van het leven.
• + Actionaddiction handelt altijd in het hoogste belang van het individu.

VERSLAVING: IS HET EEN KWESTIE VAN DEUGDZAAMHEID ?

Het vaststellen van destructief gedrag van een actieve verslaafde (of dat nu gaat om alcohol, verboden drugs, psychotrope medicijnen, seks, gokspellen of voeding) en de pijnlijke gevolgen die daar uit voortkomen, kan leiden tot de vraag of verslaafden wezens zijn zonder moraal, of gewoonweg slechte personen?

La morale pour faire simple, se definit comme un choix de se conformer aux règles et normes de comportement social. Ainsi pour qu’un addict soit dépourvu de moralité, cela impliquerait qu’il n’exerce aucun choix sur son comportement.

Vroeger dacht men dat het gebied van de verslaving zich in de frontale cortex van de hersenen bevond. Dat is het gebied van de wil, de rationaliteit, het bewustzijn en ook de moraliteit. Met de enorme vooruitgang die bereikt is in de neurowetenschap en de bijdragen van dappere laboratoriummuizen, hebben we ontdekt dat de verslaving zich in feite bevindt in de centrale hersenen, waar de onbewuste en onwillekeurige overlevingsinstincten zich bevinden. De muizen propten zich vol met cocaïne tot de dood er op volgde, ten koste van het hele overlevingsinstinct. Toch hebben de muizen er niet voor gekozen om verslaafd te raken. Wanneer een verslaafde angstig is, produceren de hersenen cortisol (stresshormoon), dat de productie van dopamine (neurotransmitter die voor verschillende functies nodig is: gedrag, cognitie, motivatie, beloning, slaap of geheugen). Wij hebben allen de werking van dopamine nodig en het gemeenschappelijke kenmerk van alle soorten drugs of verslavend gedrag is wel dat het de uitstoot van grote hoeveelheden dopamine ontketent. Wanneer de angst het wint van de verslaafde en wanneer al het genot verdwijnt, zal hij teruggrijpen op de beste manier die hij kent om snel dopamine te krijgen. Het product of het gedrag word dan het belangrijkste middel om te overleven; dat is wat wij noemen de begeerte (“craving” in het Engels).

In gezonde hersenen oefent de frontale cortex een verticale controle uit op de centrale hersenen. Vanaf het moment dat de angst massief wordt, draait die controle om en geeft de centrale hersenen de ruimte, die zich vervolgens concentreert op de productie van dopamine. Dat is het moment dat de verslaafde zijn vermogen tot kiezen verliest. In de praktijk van Actionaddiction ontvangen wij dagelijks mensen die uit al het andere hebben gekozen voor de verslavende producten en/of het gedrag, ten koste van hun gezondheid, hun familie, hun werk, en hun vrijheid. Deze situatie, verergerd door de ontkenning, versterkt het idee dat de verslaafde niet kan overleven zonder het gebruik van de producten en/of het gedrag en zich tegelijkertijd bewust kan zijn van de gevolgen van zijn gedrag.

De verslaving is een soort disfunctioneren van het vermogen tot keuzes maken. Dit verlies van keuzes maakt dat de verslaving geen kwestie is van moraliteit. De verslaving is een progressieve ziekte van de hersenen, ongeneeslijk en dodelijk. Daarom zijn de Minnesota Methode voor zorg en het programma van 12 Stappen onmisbaar. De behandeling met de Minnesota Methode zorgt ervoor dat het individu zich geheel gaat onthouden, zodat de functies van de hersenen kunnen herstellen, om de ontkenning te breken en om zich te verbinden aan de weg naar herstel. Het programma van 12 Stappen biedt heel duidelijke handvatten om de angst te beheersen en om aan de frontale cortex het vermogen tot kiezen terug te geven. Miljoenen mensen zijn op deze manier hersteld en er is zeker hoop als de professionals op het gebied van gezondheid, de families, de vrienden en de werkgevers het nodige kunnen doen om bij actieve verslaafden te kunnen interveniëren.